Τύποι ανισορροπίας (EL)
τύποι ανισορροπίας
Η θέση του κέντρου μάζας και οι κύριοι άξονες αδράνειας καθορίζονται από την κατανομή της μάζας
εντός του εξαρτήματος. Όταν ο άξονας περιστροφής δεν συμπίπτει με έναν κύριο άξονα αδράνειας, προκαλεί διάφορους τύπους ανισορροπίας.
Είναι σημαντικό να γίνει διάκριση μεταξύ της ανισορροπίας και της διόρθωσης της ισορροπίας. Η ανισορροπία είναι μια μάζα
ιδιοκτησία. Γίνεται χαρακτηριστικό του τεμαχίου όταν ορίζεται ένας άξονας περιστροφής. Διόρθωση ισορροπίας
χρησιμοποιείται τόσο για την αλλαγή των ιδιοτήτων της μάζας όσο και για τη βελτίωση της ευθυγράμμισης του άξονα περιστροφής με τη μάζα
κέντρο ή/και τον κεντρικό κύριο άξονα. Και τα δύο μπορούν να εκφραστούν ως βάρη και ακτίνες και έχουν κοινές
ορολογία. Επίσης, η ενότητα αυτή εξετάζει την ανισορροπία ως ιδιότητα μάζας και τους τύπους της.
ΣΤΑΤΙΚΉ ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΊΑ
Κατάσταση στατικής ανισορροπίας υπάρχει όταν το κέντρο μάζας δεν βρίσκεται στον άξονα περιστροφής. Στατικό
η ανισορροπία είναι επίσης γνωστή ως ανισορροπία δύναμης. Βασικά, η στατική ανισορροπία είναι μια ιδανική κατάσταση, έχει το
πρόσθετη προϋπόθεση ο άξονας περιστροφής να είναι παράλληλος προς τον κεντρικό κύριο άξονα – όχι ζεύγος
ανισορροπία.
Γενικά, η στατική ανισορροπία μπορεί να διορθωθεί με ένα μόνο βάρος. Έτσι, η διόρθωση γίνεται στο επίπεδο του κέντρου μάζας και αρκεί για να μετατοπιστεί το κέντρο μάζας στον άξονα περιστροφής. Συμπερασματικά, είναι σημαντικό να ευθυγραμμιστεί η διόρθωση με την αρχική ανισορροπία, ώστε να μετακινηθεί το κέντρο μάζας απευθείας προς τον άξονα περιστροφής.
Συνοψίζοντας, η στατική ανισορροπία μπορεί να ανιχνευθεί σε περιστρεφόμενους ή μη περιστρεφόμενους εξισορροπητές.
ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΊΑ ΖΕΎΓΟΥΣ
Πρώτον, υπάρχει μια ειδική κατάσταση που υφίσταται όταν ο κεντρικός κύριος άξονας αδράνειας δεν είναι παράλληλος με τον άξονα περιστροφής. Η ανισορροπία ζεύγους παρουσιάζεται συχνά ως δυναμική ανισορροπία στα μαθήματα μηχανικής, ωστόσο
ο όρος αυτός ορίζεται διαφορετικά από
ISO 1925
και προορίζεται για τη γενικότερη περίπτωση συνδυασμένης στατικής
και ανισορροπία ζεύγους. Όπως ορίζεται, η ανισορροπία ζεύγους είναι μια ιδανική κατάσταση. Σημαντικά, φέρει την πρόσθετη
προϋπόθεση ότι εάν το κέντρο μάζας βρίσκεται στον άξονα περιστροφής, δεν υπάρχει στατική ανισορροπία.
Η διόρθωση ζεύγους απαιτεί την προσθήκη δύο ίσων βαρών στο τεμάχιο εργασίας σε απόσταση 180 μοιρών μεταξύ τους σε δύο
επίπεδα διόρθωσης. Η απόσταση μεταξύ αυτών των επιπέδων ονομάζεται βραχίονας ζεύγους. Εκτιμώντας ότι η στατική
η ανισορροπία μπορεί να μετρηθεί με ένα μη περιστρεφόμενο εξισορροπητή, η ανισορροπία ζεύγους μπορεί να μετρηθεί μόνο σε ένα
περιστρεφόμενο εξισορροπητή.
ΔΥΝΑΜΙΚΉ ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΊΑ
Η πιο γενική περίπτωση ανισορροπίας στην οποία ο κεντρικός κύριος άξονας δεν είναι παράλληλος και δεν
τέμνει τον άξονα περιστροφής.
Η δυναμική ανισορροπία αναφέρεται επίσης ως ανισορροπία δύο επιπέδων, υποδεικνύοντας ότι απαιτείται διόρθωση σε
δύο επίπεδα για την πλήρη εξάλειψη της δυναμικής ανισορροπίας. Σε αυτή την περίπτωση, η προδιαγραφή εξισορρόπησης δύο επιπέδων πρέπει να περιλαμβάνει την αξονική θέση των επιπέδων διόρθωσης για να είναι πλήρης. Η δυναμική ανισορροπία καταγράφει όλες τις ανισορροπίες, όποτε αυτές υπάρχουν σε έναν δρομέα.
Αυτός ο τύπος ανισορροπίας μπορεί να μετρηθεί μόνο σε περιστρεφόμενο ζυγοστάτη, δεδομένου ότι περιλαμβάνει ανισορροπία ζεύγους.
ΟΙΟΝΕΊ ΣΤΑΤΙΚΉ ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΊΑ
Εν ολίγοις, πρόκειται για μια ειδική μορφή δυναμικής ανισορροπίας στην οποία τα διανύσματα της στατικής ανισορροπίας και της ανισορροπίας ζεύγους βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο. Ο κεντρικός κύριος άξονας τέμνει τον άξονα περιστροφής, αλλά το κέντρο μάζας δεν βρίσκεται πάνω στον
άξονας περιστροφής.
Αυτή είναι η περίπτωση κατά την οποία ένας κατά τα άλλα ισορροπημένος ρότορας μεταβάλλεται (προστίθεται ή αφαιρείται βάρος) σε ένα αεροπλάνο
κάποια απόσταση από το κέντρο μάζας. Για το λόγο αυτό, η μεταβολή δημιουργεί μια στατική ανισορροπία καθώς και ένα ζευγάρι
ανισορροπία. Αντίθετα, ένας δρομέας με οιονεί στατική ανισορροπία μπορεί να εξισορροπηθεί με μια απλή διόρθωση της τάξης του
το σωστό μέγεθος στο κατάλληλο επίπεδο.
ΜΟΝΆΔΕΣ ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΊΑΣ
Οι διορθώσεις ισορροπίας καθορίζονται συνήθως ως βάρος που προστίθεται ή αφαιρείται σε μια ακτίνα. Το βάρος ή
οι μονάδες μάζας μπορούν να είναι οποιεσδήποτε βολικές μονάδες μέτρησης. Οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενες μονάδες βάρους είναι οι ουγγιές
και, περιστασιακά, λίβρες, αλλά οι πιο συνηθισμένες μονάδες μάζας είναι τα γραμμάρια (g) ή τα χιλιόγραμμα (kg).
Πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η χωρητικότητα και η ακρίβεια του διαθέσιμου εξοπλισμού ζύγισης, ώστε να διασφαλίζεται ότι η ακρίβεια του βάρους είναι επαρκής για την εργασία.
Έτσι, οι πιο συνηθισμένοι συνδυασμοί που χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό της ανισορροπίας είναι οι ίντσες ουγγιάς, οι ίντσες γραμμαρίου, τα χιλιοστά γραμμαρίου, τα εκατοστά γραμμαρίου και τα μέτρα κιλού.
ΚΊΝΗΣΗ ΜΗ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΈΝΩΝ ΜΕΡΏΝ
Ποια είναι η επίδραση της ανισορροπίας σε ένα περιστρεφόμενο μέρος; Από τη μία πλευρά, εάν οι βάσεις του ρότορα είναι άκαμπτες, η
οι δυνάμεις που ασκούνται στα στηρίγματα των ρουλεμάν μπορεί να είναι πολύ υψηλές και δυνητικά επιζήμιες. Αυτές οι δυνάμεις είναι η αιτία της ανισορροπίας. Πρόκειται για τις φυγόκεντρες δυνάμεις που περιγράφηκαν προηγουμένως.
Από την άλλη πλευρά, με τις εύκαμπτες βάσεις, το εξάρτημα είναι χαλαρά περιορισμένο και μπορεί να παρουσιάζει μεγάλα πλάτη μετατόπισης. Το πλάτος της δόνησης είναι ανάλογο της ανισορροπίας και περιορίζεται από την απόσταση μεταξύ του κέντρου μάζας και του άξονα περιστροφής. Έτσι, οι περισσότερες εφαρμογές είναι ένας συνδυασμός και των δύο.
